Παγκοσμια Ημερα Ραδιοφωνου 13/2

Αγάπη απέραντη για το Ραδιόφωνο ως μέσο και σαν ασχολία αλλά και για όλα αυτά που ήρθαν μαζί του. Φίλοι, συνάδελφοι, συνάδελφοι που έγιναν φίλοι, λύπες, χαρές αλλά πάνω απ’ όλα το συναίσθημα του “έχω ένα γ̶α̶μ̶ά̶τ̶ο̶ ωραίο κομμάτι κάτσε να σε βάλω να το ακουσεις”! Είχα την τύχη να το ζήσω αυτό το συναίσθημα για 5+ χρόνια με αξιόλογα παιδιά στο πλάι μου. Όχι μονο ραδιοφωνικούς παραγωγούς. Ένας σταθμός δεν ειναι μονο οι παραγωγοί. Είναι όλοι αυτοί που λές καλημέρα περνώντας απο την reception μέχρι το μπαλκόνι που το είχαμε κάνει καπνιστήριο. Στα τηλέφωνα, στο production studio, στο λογιστήριο, στο γραφείο του designer μας, στις ειδήσεις ακόμα και στο γραφείο του διευθυντή.

Φιλίες που υπερασπίζομαι μέχρι και σήμερα. Μπορεί να μην έχω διαρκή έστω και συχνή επικοινωνία με πολλούς απο εσάς (η αλήθεια ειναι ότι ειμαι αρκετά αντικοινωνικός στην ζωή μου και ας κάνω αυτό το επάγγελμα) αλλά να είστε σίγουροι ότι όταν το μυαλό μου πάει πίσω πάει σε εσάς.

Πόσο τυχεροί είμαστε που ζήσαμε και ζούμε αυτό το ραδιόφωνο.

Μην ξεχνάτε όμως ότι εδώ που είμαστε έχουμε και χιλιάδες ακροατές που ταυτίστηκαν με εμάς και τον λόγο μας, τα αστεία μας, το χιούμορ μας (ναι ειναι δυο διαφορετικά πράγματα) και την μουσική που έμαθαν μέσω εμας. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν άτομα εκεί έξω που θυμούνται πότε και τί έκαναν όταν άκουσαν για πρώτη φορά στο ραδιόφωνο το “What About Now” των Daughtry ή το “Bad Romance” της Lady Gaga.

Για όλους αυτούς και για εσάς τους ίδιους, συνεχίστε να κάνετε ραδιόφωνο. Να κάνετε αυτό που σας αρέσει. The world is listening.